Για την υγεία τους....και την υγεία μας....

Απαγορευμένες τροφές για γάτες



Αβοκάντο: Μπορεί να προκαλέσει πεπτικές διαταραχές, ακόμη και πανγκρεατίτιδα.
Αλκοολούχα ποτά: Μπορεί να προκαλέσουν καρδιακή προσβολή, κώμα ή ακόμα και θάνατο.
Αλλαντικά: Είναι πολύ αλμυρά και οδηγούν σε υπερκατανάλωση νερού με αποτέλεσμα στομαχικά προβλήματα.

Γάλα: Μερικές γάτες έχουν δυανεξία στη λακτόζη οπότε το γάλα τους προκαλεί διάρροιες.
Ζύμη με μαγιά: Μπορεί να διασταλεί στο στομάχι της γατούλας προκαλώντας ρήξη στο στομάχι ή τα έντερα.

Καφεΐνη: Η καφείνη (καθώς και η θεοβρωμίνη και η θεοφυλλίνη) μπορούν να επηρεάσουν την καρδιά και το νευρικό σύστημα.

Κόκαλα: Μπορούν να φράξουν ή να τραυματίσουν το στομάχι και τα έντερα

Κονσερβοποιημένος τόνος: για ανθρώπινη κατανάλωση Σε μεγάλες ποσότητες μπορεί να προκαλέσει υποσιτισμό διότι δεν έχει τις σωστές αναλογίες βιταμινών και μετάλλων που χρειάζεται η γάτα. Επίσης έχει ενοχοποιηθεί για δηλητηρίαση από υδράργυρο.

Κουκούτσια μήλου: Μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό των εντέρων, κακό προσανατολισμό, δυσκολία στην αναπνοή ή ακόμα και σοκ, κώμα και θάνατο.

Κρεμμύδια, σκόρδα και παρεμφερή λαχανικά: Τα λαχανικά αυτού του είδους είναι τοξικά και για γάτες και για σκύλους διότι περιέχουν μια ουσία που καταστρέφει τα ερυθρά αιμοσφαίρια της γάτας και μπορεί να προκαλέσει αιμολυτική αναιμία. Το σκόρδο περιέχει την ουσία αυτή σε μικρότερη ποσότητα από το κρεμμύδι.

Μανιτάρια: Τα μανιτάρια περιέχουν τοξίνες που επηρεάζουν πολλά συστήματα του σώματος της γάτας, και μπορούν να προκαλέσουν ακόμη και θάνατο.

Ντομάτες και ωμές πατάτες: Αυτές οι τροφές περιέχουν ουσίες που επηρεάζουν αρνητικά την πέψη της γάτας, το νευρικό της σύστημα αλλά και την ούρηση ενώ μπορεί να προκαλέσουν κρίσεις στομάχου.

Ξηροί καρποί: Μακαντέμια Περιέχουν μια τοξίνη που επηρεάζει το πεπτικό και το νευρικό σύστημα.
Σκυλοτροφή: Αν ταίζετε τη γάτα σας αποκλειστικά (ή σχεδόν) με σκυλοτροφή μπορεί να της προκαλέσετε υποσιτισμό και καρδιοπάθειες.
Σοκολάτα: Περιέχει μια τοξική για τα ζώα ουσία, τη θειοβρωμίνη, η οποία σε μεγάλες δόσεις προκαλεί εμετούς, διάρροιες, σοβαρά προβλήματα στην καρδιά και το νευρικό σύστημα και μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στο θάνατο.

Σταφύλια (και σταφίδες): Περιέχουν μια τοξίνη που μπορεί να βλάψει τα νεφρά.

Συκώτι σε μεγάλες ποσότητες: Μπορεί να προκαλέσει τοξικότητα βιταμίνης Α, η οποία επηρεάζει τους μύες και τα κόκαλα.

Συμπληρώματα διατροφής για ανθρώπους που περιέχουν σίδηρο: Μπορούν να βλάψουν το πεπτικό σύστημα και να αποβούν τοξικά για άλλα όργανα όπως το συκώτι και τα νεφρά.

Ωμά αυγά (αν δίνονται τακτικά): Μειώνουν την απορρόφηση της βιοτίνης (μία από τις βιταμίνες Β), γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα της επιδερμίδας και του τριχώματος.

Ωμά ψάρια (αν δίνονται τακτικά): Μπορούν να προκαλέσουν ανεπάρκεια θειαμίνης, οδηγώντας σε απώλεια της όρεξης, αποπληξία και σε σπάνιες περιπτώσεις ακόμα και θάνατο.





Απαγορευμένες τροφές για σκύλους








Η ποσότητα των κατωτέρω τροφών που μπορεί να καταναλώσει ένας σκύλος χωρίς να αρρωστήσει (ή να πεθάνει) ποικίλει από σκύλο σε σκύλο. Σημαντικοί παράγοντες αποτελούν το μέγεθος, η ηλικία, η υγεία και η ατομική ευαισθησία.

Σοκολάτα
Η σοκολάτα είναι δηλητηριώδης για τα σκυλιά, τόσο στη καθαρή μορφή της όσο και στις επεξεργασμένες ή πιο αραιωμένες μορφές της (π.χ. σοκολάτα γάλακτος). Το συστατικό της σοκολάτας που είναι δηλητηριώδες είναι η θεοβρωμίνη που είναι καρδιοτονωτική και διουρητική. Αυτό το συστατικό δεν βρίσκεται στην ειδική σοκολάτα για σκύλους που αγοράζουμε στα pet-shops αλλά υπάρχει στη σοκολάτα που αγοράζουμε στα μαγαζιά τροφίμων.
Πιθανά συμπτώματα από την υπερβολική κατανάλωση σοκολάτας:
Υπερδιέγερση και υπερκινητικότητα
Συχνοουρία και ασυνήθιστη δίψα (εξαιτίας της διουρητικής δράσης της θεοβρωμίνης)
Εμετός ή διάρροια
Αρρυθμία ή ταχυκαρδία
Ο σκύλος μπορεί να φαίνεται υγιής μετά την πρόσληψη σοκολάτας όμως είναι δυνατή η απουσία συμπτωμάτων για αρκετές ώρες, αλλά ο θάνατος να επέλθει μέσα σε μία μέρα από υπερβολική δόση. Επομένως εάν ο σκύλος σας έφαγε σοκολάτα καλό θα ήταν να ζητήσετε την βοήθεια κτηνιάτρου το συντομότερο δυνατό.
Το ποσοστό θεοβρωμίνης εξαρτάται από το είδος της σοκολάτας. Το κακάο σε σκόνη και η κουβερτούρα έχουν τα πιο υψηλά επίπεδα συγκέντρωσης και ακολουθούνται από την πικρή και ημίγλυκη σοκολάτα. Η σοκολάτα γάλακτος θεωρείται η λιγότερο επικίνδυνη.
Όσον αφορά τη σοκολάτα 50% των ενήλικων υγιών σκυλιών θα πεθάνουν άμα καταναλώσουν:
7 γραμμάρια κουβερτούρας ανά κιλό σωματικού βάρους. Αυτό ισοδυναμεί με 70γρ. για ένα σκύλο βάρους 10 κιλών.
20 γραμμάρια ημίγλυκης σοκολάτας ανά κιλό σωματικού βάρους. Αυτό ισοδυναμεί με 200γρ. για ένα σκύλο βάρους 10 κιλών.
60 γραμμάρια σοκολάτας γάλακτος ανά κιλό σωματικού βάρους. Αυτό ισοδυναμεί με 600 γρ για ένα σκύλο βάρους 10 κιλών.
Παρόλα αυτά συμπτώματα τοξικής δηλητηρίασης μπορεί να εμφανιστούν ακόμα και για το ένα δέκατο αυτών των επιπέδων.

Κρεμμύδια και Σκόρδο
Τα κρεμμύδια περιέχουν υποσουλφίδιο ή αλλιώς θειοσουλφονικό του νατρίου το οποίο είναι δηλητηριώδες για τους σκύλους. Αυτό το συστατικό βρίσκεται και σε άλλα μέλη της οικογένειας των κρεμμυδιών και ειδικά στο σκόρδο. Υπερβολική δόση έχει ως αποτέλεσμα τη ρήξη των ερυθρών αιμοσφαιρίων του σκύλου (αιμολυτική αναιμία)
Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
Εμετό
Διάρροια
Μειωμένο ενδιαφέρον ή έλλειψη ενδιαφέροντος για τροφή.
Ακεφιά και αδυναμία.
Ούρα ελαφρώς κόκκινα (από τη ρήξη των ερυθρών αιμοσφαιρίων).
Λαχάνιασμα (λόγω απώλειας ερυθρών αιμοσφαιρίων).
Τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν ακόμα και μέρες μετά την κατανάλωση κρεμμυδιού.
Τα κρεμμύδια και το σκόρδο είναι δηλητηριώδη σε όλες τους τις μορφές: ωμά, μαγειρευτά ή σκόνη (αποξηραμένα). Αν ταΐζετε το σκύλο σας αποφάγια να έχετε κατά νου ότι εστιατόρια και πιτσαρίες προσθέτουν σκόρδο και κρεμμύδι στα φαγητά τους ανεξάρτητα από το αν τους το ζητήσετε. Προστίθενται επίσης σε διάφορα προϊόντα (πχ παιδικές τροφές) σε μορφή σκόνης οπότε ίσως να μην είναι ορατά.
Παρόλα αυτά θα πρέπει να πούμε ότι τα κρεμμύδια και τα σκόρδα μπορεί να αποτελέσουν κίνδυνο για την υγεία του σκύλου μας μόνο σε μεγάλες ποσότητες. Έρευνες υποδεικνύουν ότι η ποσότητα που μπορεί να προκαλέσει θάνατο σε σκύλο είναι 50γρ. ανά κιλό σωματικού βάρους που ισοδυναμεί με μισό κιλό κρεμμύδια για ένα σκύλο 10 κιλών η οποία καταναλώθηκε είτε σε μία δόση είτε σε διάστημα μερικών ημερών.
Η έρευνα δείχνει ότι το σκόρδο είναι λιγότερο δηλητηριώδες από το κρεμμύδι.
Παρά τους κινδύνους από την υπερβολική κατανάλωση κρεμμυδιών, πολλοί άνθρωποι τα θεωρούν ωφέλιμα σε μικρές ποσότητες. Προστίθενται σε πολλές σκυλοτροφές και περιλαμβάνονται σε πολλές ‘σπιτικές συνταγές’ για σκύλους. Το ωμό σκόρδο χρησιμοποιείται από ιδιοκτήτες σκύλων και ως φυσικό εντομοαπωθητικό (όχι
απαραίτητα 100% αποτελεσματικό, αλλά χρήσιμο)
Ευχόμαστε ότι θα υπάρξει ευρύτερη έρευνα που θα επιβεβαιώνει τα αποτελέσματα της κατανάλωσης κρεμμυδιού και σκόρδου όταν αυτά καταναλώνονται σε μικρή ποσότητα.

Φιστίκια Macadamia
Τα Φιστίκια Macadamia είναι τοξικά για τους σκύλους αν και το ακριβές συστατικό τους που ευθύνεται για την τοξικότητά τους δεν είναι ακόμα γνωστό. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν τα ακόλουθα.
Μυϊκά ρίγη.
Αδυναμία ή παράλυση των πίσω άκρων.
Δυσκολία στην αναπνοή.
Πρησμένα μέλη που πονάνε στο άγγιγμα.
Οι συνέπειες από τη κατανάλωση φιστικιών Macadamia δεν έχουν ερευνηθεί καλά. Χωρίς περαιτέρω έρευνα δεν είναι δυνατό να γνωρίζουμε αν τα παραπάνω συμπτώματα είναι βραχυπρόθεσμα ή όχι. Η μέχρι τώρα έρευνα υποδεικνύει ότι 6 φιστίκια Macadamia είναι αρκετά για να εμφανιστούν τα παραπάνω συμπτώματα.

Κουκούτσια φρούτων
Τα κουκούτσια διαφόρων φρούτων μπορεί να είναι επικίνδυνα. Κατά συνέπεια, αν δίνετε φρούτα στο σκύλο σας καλό είναι να αφαιρείτε προληπτικά τα κουκούτσια.
Δηλητηριώδη θεωρούνται τα κουκούτσια του μήλου, του βερίκοκου, του ροδάκινου, του αχλαδιού και του δαμάσκηνου

Άλλες τροφές που θεωρούνται επικίνδυνες
Υπάρχουν τροφές που θεωρούνται δηλητηριώδης τόσο για τον άνθρωπο όσο και για τους σκύλους. Το ότι εμείς τις καταναλώνουμε με προσωπικό ρίσκο δε σημαίνει ότι πρέπει να τις ταΐζουμε στα σκυλιά μας. Θα πρέπει επίσης να έχουμε κατά νου ότι ένας σκύλος (ειδικά ένας μικρός σκύλος) ίσως έχει μικρότερες αντιστάσεις απ’ ότι εμείς.

Πιο συγκεκριμένα:

Αλκοόλ:
Υπάρχουν σκυλιά που με χαρά καταναλώνουν παραπάνω ποσότητα απ’ ότι είναι καλό γι’ αυτά (ή γίνονται ακόμα και αλκοολικά). Όπως και με τους ανθρώπους η υπερβολική κατανάλωση μπορεί να προκαλέσει μόνιμες βλάβες ή ακόμα και πρόωρο θάνατο.

Τσιγάρα, καπνός, πούρα: Διάφορες βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες.

Καφές, κόκκοι καφέ και τσάι: Η καφεΐνη που υπάρχει σε αυτά τα κάνει ακατάλληλα για σκύλους.
Εάν δε θεωρούμε κάτι κατάλληλο για να το φάμε οι ίδιοι τότε θα πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά αν πρέπει να το ταΐσουμε στο σκύλο μας. Είναι αλήθεια ότι το πεπτικό σύστημα ενός σκύλου αντέχει αρκετά πράγματα που θα ήταν επικίνδυνα για τον άνθρωπο (κάτι που μερικώς οφείλεται στα υψηλά επίπεδα οξέων του στομάχου). Παραδείγματα ακατάλληλων τροφών που δίνονται σε σκύλους με ατυχείς συνέπειες αποτελούν:

Βότανα πχ λυκίσκος
Μουχλιασμένα ή χαλασμένα φαγητά
Φλούδες από πατάτες ή πράσινες πατάτες
Φύλλα ρήου (δε χρησιμοποιείται ιδιαίτερα στην Ελλάδα)
Φύλλα και κοτσάνια ντομάτας

Τα σταφύλια, οι σταφίδες και τα αβοκάντο είναι επίσης γνωστό ότι είναι τοξικά για τους σκύλους (σε μεγάλες ποσότητες)
Τοξικά επίπεδα
Η ποσότητα των παραπάνω τροφών που μπορεί να καταναλωθεί χωρίς να προκληθεί σοβαρό πρόβλημα ή θάνατος ποικίλει από σκύλο σε σκύλο. Σε γενικές γραμμές ένα μεγάλο σκυλί μπορεί να φάει παραπάνω απ’ ότι ένα μικρό σκυλί και ένα υγιές σκυλί παραπάνω από ένα άρρωστο. Κουτάβια ή υπερήλικα σκυλιά είναι ίσως πιο επιρρεπή σε πολλές δηλητηριώδης ουσίες. Ένα σκυλί που πάσχει από κάποια ιατρική πάθηση μπορεί να επηρεαστεί περισσότερο. Τέλος, υπάρχουν απλά και ατομικές παραλλαγές.
Κάποιες τοξίνες μπορεί επίσης να έχουν συσσωρευτική δράση. Μια μέτρια ποσότητα μια φορά στο τόσο μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα βλαβερή, η ίδια όμως ποσότητα όταν λαμβάνεται σε καθημερινή βάση μπορεί να είναι. Κατά τον ίδιο τρόπο μία ποσότητα τοξίνης που μεμονωμένα δεν είναι επικίνδυνη μπορεί να αποβεί μοιραία αν συνδυαστεί με μια άλλη τοξίνη που επίσης μεμονωμένα μπορεί να είναι αβλαβής.
Από τα παραπάνω αντιλαμβανόμαστε ότι είναι ιδιαίτερα δύσκολο να γνωρίζουμε ποια ποσότητα μπορεί να καταναλωθεί χωρίς συνέπειες και ποια μπορεί να προκαλέσει μόνιμη βλάβη όπως μόνιμη ζημιά σε εσωτερικά όργανα (συκώτι, νεφρά κλπ). Σε γενικές γραμμές η έγκαιρη ιατρική θεραπεία μπορεί να μειώσει σημαντικά τις πιθανές συνέπειες.

---------------------------------------------------------


1. Κόκκαλα από ψάρι, πουλερικό ή οποιοδήποτε άλλο κρέας --> Υπάρχει κίνδυνος πνιγμού, φράξιμο της πεπτικής οδού, σχίσιμο οργάνων του πεπτικού συστήματος (ειδικά αν το κόκκαλο είναι αιχμηρό).

2.
Σοκολάτα --> Πιθανόν τοξική, ακόμα και θανατηφόρα, έστω και αν η ποσότητα λήψης είναι πολύ μικρή. Οι γάτες κινδυνεύουν λιγότερο, μια και η επιθυμία τους για σοκολάτα δεν είναι τόσο έντονη όσο του σκύλου.

3.
Κρεμμύδια και σκόρδο (ωμά, ψημένα ή σε σκόνη) --> Μπορεί να οδηγήσουν σε διάρροια, ζημιά στο συκώτι, ή σοβαρής μορφής αιμολυτική αναιμία, κατά την οποία το αίμα δεν μεταφέρει επαρκείς ποσότητες οξυγόνου σε όλα τα μέρη του σώματος. Το σκόρδο είναι λιγότερο τοξικό από τα κρεμμύδια. Τροφή για μωρά πιθανόν να περιέχει σκόρδο ή κρεμμύδι σε σκόνη.

4.
Ωμά αυγά --> Κίνδυνος προσβολής από σαλμονέλλα. Μείωση της απορρόφησης βιοτίνης, μιας από τις βιταμίνες Β. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα στο δέρμα και το τρίχωμα.

5.
Ωμό κρέας --> Κίνδυνος προσβολής από σαλμονέλλα ή κλωστιρίδιο.

6.
Ωμό ψάρι --> Μπορεί να οδηγήσει σε ανεπάρκεια θειαμίνης, μιας από τις βιταμίνες Β. Αυτό οδηγεί σε απώλεια όρεξης, σπασμούς και σε σοβαρές περιπτώσεις θάνατο. Πιο πιθανό να συμβεί όταν η κατανάλωση είναι εντατική και η ποσότητα κατανάλωσης μεγάλη.

7.
Σταφύλια και σταφίδες --> Αν η ποσότητα κατανάλωσης είναι μεγάλη, πιθανόν να οδηγήσουν σε ζημιά στα νεφρά, πράγμα που μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο.

8.
Γλυκά χωρίς ζάχαρη και οτιδήποτε άλλο περιέχει ξυλιτόλη --> Κίνδυνος ζημιάς στο συκώτι και θάνατος.

9.
Άψητο ζυμάρι --> Μπορεί να φουσκώσει μέσα στο στομάχι, προκαλώντας πόνο και δυσφορία, ή ακόμα και φράξιμο σε σημεία στο πεπτικό σύστημα.

10.
Καρύδια --> Κίνδυνος στομαχικού προβήματος ή ακόμα και εμφάνιση σπασμών αν το καρύδι είναι μουχλιασμένο.

11.
Αλκοόλ --> Κίνδυνος μέθης, κώμα και θάνατος.

12.
Τροφή για γάτες σε σκύλους και το αντίστροφο --> Σε γενικές γραμμές, οι τροφές για γάτες περιέχουν περισσότερα λίπη και πρωτε’ί’νες από τη συνιστώμενη ποσότητα για σκύλους. Οι τροφές για σκύλους, αν καταναλώνονται εντατικά σε μεγάλες ποσότητες, μπορεί να οδηγήσουν σε ανεπάρκεια θρεπτικών συστατικών και σε ασθένειες που επηρεάζουν την καρδιά της γάτας.

13.
Καφέ, τσάι και οτιδήποτε περιέχει καφε’ί’νη --> Η καφε’ί’νη μπορεί να είναι τοξική και να επηρεάσει την καρδιά και το νευρικό σύστημα.

14.
Τόνος --> Μπορεί να οδηγήσει σε κακή υγεία λόγω ανεπαρκής διατροφής, αφού δεν έχει τις απαραίτητες βιταμίνες και μέταλλα ( αφορά κυρίως γάτες).

15.
Συμπληρώματα διατροφής για ανθρώπους, τα οποία περιέχουν σίδηρο --> Ο σίδηρος μπορεί να προκαλέσει ζημιά στο περίβλημα των οργάνων του πεπτικού συστήματος και μπορεί να είναι τοξικός σε άλλα όργανα, συμπεριλαμβανομένων των νεφρών και του συκωτιού.

16.
Μεγάλη ποσότητα συκωτιού --> Κίνδυνος τοξικότητας από τη Βιταμίνη Α, πράγμα που επηρεάζει τους μυς και τα κόκκαλα.

17.
Γάλα και παράγωγα του γάλακτος --> Οι περισσότεροι σκύλοι και γάτες δεν έχουν επαρκείς ποσότητες του ενζύμου λακτάση, το οποίο είναι υπεύθυνο για τη διάσπαση της λακτόζης που περιέχεται στο γάλα. Αυτό μπορεί να προκαλέσει διάρροια.

18.
Ζάχαρη --> Κίνδυνος παχυσαρκίας, οδοντικών προβλημάτων και πιθανή εμφάνιση διαβήτη.

19.
Μαγιά --> Μπορεί να φουσκώσει, προκαλώντας αέρια στο πεπτικό σύστημα και κατ’επέκταση πόνο, ή ακόμα και ρήξη του στομάχου ή του εντερικού σωλήνα.

20.
Αποφάγια --> Δεν αποτελούν ισορροπημένη διατροφή και επομένως δεν θα πρέπει να αποτελούν πάνω από το 10% της διατροφής του σκύλου ή του γάτου. Το λίπος πρέπει να αφαιρείται από το κρέας και ποτέ να μην δίνετε στο ζώο κόκκαλα.

21.
Αλάτι --> Αν καταναλώνεται σε μεγάλες ποσότητες, μπορεί να επηρεάσει την ισορροπία των ηλεκτρολύτων στον οργανισμό.


-------------------------------



Πρώτη επίσκεψη στο γιατρό!



Ως ιδιοκτήτης ενός νέου γατιού και όχι μόνο έχετε μία σημαντική ευθύνη: να πηγαίνετε το ζωάκι σας στον κτηνίατρο τακτικά και φυσικά να του κάνετε τα εμβόλια για να το προστατεύετε από μία σειρά επικίνδυνων ασθενειών.
Η διαδρομή
Τα γατάκια πολύ συχνά φοβούνται την πρώτη τους επίσκεψη στον κτηνίατρο. Εάν δεν έχουν ξαναμπεί σε αυτοκίνητο, όλοι οι καινούριοι ήχοι και μυρωδιές θα τους προκαλέσουν στρες.   Ένα ειδικό κουτί μεταφοράς γάτας είναι ο καλύτερος τρόπος να μεταφέρετε το γατάκι σας. Η απλή κούτα δεν ενδείκνυται διότι μπορεί να δραπετεύσει πολύ εύκολα. Επίσης, δεν είναι πολύ καλή ιδέα να μεταφέρετε το γατάκι σας στα χέρια. Βεβαιωθείτε ότι το κουτί μεταφοράς έχει κλειδαριά ασφαλείας και τοποθετήστε στο εσωτερικό του κάτι που να έχει τη μυρωδιά του γατιού σας, για να αισθανθεί ασφάλεια. Η κουβέρτα από το καλάθι του είναι ιδανική. Μπορείτε ακόμα να το προετοιμάσετε για τη διαδρομή, αφήνοντας το να χρησιμοποιεί το ειδικό κουτί ως κρεβάτι ή ως κρυψώνα. Έτσι, το γατάκι σας δε θα συνδέσει το κουτί του με την τραυματική εμπειρία της επίσκεψης στον κτηνίατρο.
Στον κτηνίατρο
Όταν φτάσετε στον κτηνίατρο, κρατήστε το γατάκι σας μέσα στο κουτί του. Η αίθουσα αναμονής μπορεί να είναι γεμάτη και το γατάκι σας ίσως φοβηθεί από κάποιο σκύλο που γαυγίζει ή  από άλλες γάτες. Για να κάνετε την εμπειρία όσο το δυνατόν πιο ανώδυνη, βάλτε ένα παιχνίδι μέσα στο κουτί μεταφοράς του γατιού σας και πάρτε μαζί σας μερικά μεζεδάκια για να αποσπάσετε την προσοχή του. Όταν έρθει η σειρά σας,  μείνετε μαζί με το γατάκι σας. Χαϊδέψτε το, μιλήστε του για να το βοηθήσετε να αισθανθεί ασφάλεια. O κτηνίατρος θα εκτιμήσει τη βοήθεια σας. Εάν η πρώτη επίσκεψη στον κτηνίατρο έχει επιτυχία, τότε μάλλον θα έχουν και οι επόμενες.
Και μετά;
Όταν ο κτηνίατρος εξετάσει το γατάκι σας, θα σας δώσει λεπτομερείς πληροφορίες για τα απαραίτητα εμβόλια. Από το δεύτερο μήνα της ζωής του και μετά θα πρέπει το γατάκι σας να κάνει εμβόλια για την Γρίπη της Γάτας, για Λευχαιμία της Γάτας, για Πανλευκοπενία και Πνευμονία της Γάτας. Ο κτηνίατρος θα κάνει κάθε μία από αυτές τις ενέσεις σε συνολικό διάστημα τεσσάρων εβδομάδων περίπου. Τα περισσότερα εμβόλια πρέπει να επαναλαμβάνονται ετησίως. Η τακτική θεραπεία για σκουλήκια είναι επίσης απαραίτητη για την καλή υγεία του γατιού σας.
Όταν τελειώσει η πρώτη σας επίσκεψη, πηγαίνετε στο σπίτι σας και αφήστε το γατάκι σας να ξεκουραστεί. Το κέρδισε άλλωστε! Να θυμάστε να κοιτάζετε τακτικά το πρόγραμμα εμβολιασμών για να ξέρετε πότε πρέπει να κάνετε την επόμενη επίσκεψη στον κτηνίατρο.


Ουρολογικό Σύνδρομο της Γάτας (FUS)



Εμφανίζεται κυρίως σε στειρωμένους αρσενικούς γάτους. Η ουρήθρα φράζει από άλατα στρουμβίτη με αποτέλεσμα διαταραχές στην ούρηση,συχνοουρία ή δυσουρία δηλαδή δυσκολία στην ούρηση, πολλές φορές αιματουρία ακόμα και μερική ή πλήρη κατακράτηση του ούρου λόγω έμφραξης της ουρήθρας. Είναι πολύ σοβαρή κατάσταση και πρέπει να γίνει άμεσα απόφραξη της ουρήθρας και να χορηγηθούν αντιβιοτικά.

Παράγοντες που σχετίζονται με την πυκνότητα του ούρου, μεταβολές στο PH και την παρουσία αλάτων στρουμβίτη θεωρούνται ως οι κύριοι αιτιολογικοί παράγοντες για την εμφάνιση του συνδρόμου. Διατροφή, διάφορα φάρμακα, ουρολοιμώξεις είναι δυνατόν να δημιουργήσουν τις προυποθέσεις για την εμφάνιση του. Το όξινο PH ευνοεί τη διάλυση του στρουμβίτη σε αντίθεση με το αλκαλικό περιβάλλον όπου κρυσταλλοποιείται. Όσον αφορά τη διατροφή είναι πλέον γνωστό ότι μετά από κάθε γεύμα τα ούρα τείνουν να γίνουν αλκαλικά,μάλιστα η αλκαλικότητα διαρκεί έως και 8 ώρες μετά το γεύμα. Άρα τα πολλά και μικρά γεύματα έχουν ως αποτέλεσμα τα ούρα να τείνουν να γίνουν αλκαλικά όλο το 24ωρο. Η διατροφή των ζώων αποκλειστικά με ξηρή τροφή έχει ενοχοποιηθεί για την εμφάνιση του συνδρόμου. Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια έχει βελτιωθεί κατά πολύ η ποιότητα αυτών των τροφών. Τροφές πλούσιες σε μαγνήσιο (Mg++) ευνοούν την αύξηση της συγκέντρωσης των κρυστάλλων στα ούρα,για αυτό και θα πρέπει να αποφεύγονται. Οι συνθήκες διαβίωσης θεωρούνται και αυτές ότι μπορούν να συμβάλλουν στην εμφάνιση του συνδρόμου. Οι περισσότερες περιπτώσεις, αφορούν ζώα που ζούν αποκλειστικά μέσα στο σπίτι, άρα με μικρή κινητικότητα που έχει σαν αποτέλεσμα την όχι τόσο συχνή ούρηση η οποία οδηγεί σε μεγαλύτερη συμπύκνωση του ούρου.

Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι η διατροφή (τροφές πλούσιες σε μαγνήσιο), η μειωμένη παραγωγή ούρου και η αλκαλοποίηση του, είναι οι κυριότεροι παράγοντες για την εμφάνιση του συνδρόμου.

Συμπτώματα 
Συχνοουρία με αποβολή συνήθως μικρών ποσοτήτων ούρων(μικροί σβώλοι στην άμμο), δυσουρία πολλές φορές με πόνο (φωνές του γάτου κατά την διάρκεια της ούρησης θα πρέπει να μας θορυβήσουν), κάποιες φορές ούρηση εκτός αμμολεκάνης, αιματουρία. Στην περίπτωση που υπάρχει έμφραξη της ουρήθρας, άρα και κατακράτηση των ούρων, μπορεί να διαπιστωθεί πρήξιμο χαμηλά στην περιοχή της κοιλιάς. Σε πιο προχωρημένη κατάσταση έχουμε την εμφάνιση ανορεξίας, κατάπτωσης, εμετών. Στη χειρότερη περίπτωση το ζώο πέφτει σε κώμα (ουραιμικό κώμα).

Θεραπεία
 Η θεραπεία είναι ανάλογη με την κλινική εικόνα του ζώου. Σε ζώα που δεν έχει γίνει έμφραξη της ουρήθρας η αγωγή περιλαμβάνει:

 - Διακοπή χορήγησης ξηρής τροφής - Αύξηση της πρόσληψης ύδατος για την ελάττωση της πυκνότητας του ούρου. - Χορήγηση οξινοποιητών του ούρου.
 Στα ζώα με έμφραξη της ουρήθρας μπαίνει καθετήρας. Όταν η εισαγωγή καθετήρα είναι αδύνατη, αδειάζεται η ουροδόχος κύστη με παρακέντηση και το ζώο χειρουργείται.
 Αυτό που πρέπει να γίνει σαφές είναι ότι η διατροφή του ζώου θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο χαμηλή σε περιεκτικότητα μαγνησίου(Mg++). Εδώ αξίζει να τονίσουμε ότι τα εμφιαλωμένα νερά είναι συνήθως πλούσια σε μέταλλα και μαγνήσιο για αυτό και θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στην επιλογή του εμφιαλωμένου νερού, όταν αυτό είναι απαραίτητο (περιοχές με ακατάλληλο νερό βρύσης), κοιτώντας πάντα τις τιμές του μαγνησίου.


πηγη : wwww.mycat.gr

Σχετικά με τους κανόνες υγιεινής



Είναι γνωστό ότι οι παιχνιδιάρες γάτες και οι αφοσιωμένοι σκύλοι προσφέρουν αναρίθμητες χαρές και οφέλη στους ανθρώπους που τα φροντίζουν. Ωστόσο, οι φίλοι μας τα ζώα μπορούν να μας μεταδώσουν ιδιαίτερα επικίνδυνες λοιμώξεις. Για υγιεινή συμβίωση με τα κατοικίδιά μας, καλό είναι να ακολουθούμε μερικές απλές συμβουλές, ώστε να ελαχιστοποιήσουμε τον κίνδυνο να νοσήσουμε. Ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός ανθρώπων επιλέγει για συντροφιά του κάποιο ζωάκι. Πρόσφατες έρευνες, μάλιστα, κατέδειξαν ότι τα άτομα που συνυπάρχουν με ένα κατοικίδιο είναι περισσότερο ισορροπημένα από ό,τι ο υπόλοιπος πληθυσμός. Μολονότι όλοι οι ζωόφιλοι γνωρίζουν πως το κατοικίδιο έχει ανάγκη κτηνιατρικής φροντίδας, πολλοί είναι εκείνοι που αψηφούν τον κίνδυνο μετάδοσης νοσημάτων από το ζώο στον άνθρωπο.

Ποια νοσήματα είναι επισφαλές να μεταδώσουν τα κατοικίδια;
Η επαφή με σκύλους και γάτες μπορεί να προκαλέσει περίπου 30 διαφορετικά νοσήματα. Τα δαγκώματα αποτελούν το μεγαλύτερο κίνδυνο για τους ανθρώπους και ο κίνδυνος αυξάνει εάν το τραύμα δεν καθαριστεί με σχολαστικότητα ή περάσουν περισσότερες από 24 ώρες, προτού το άτομο αναζητήσει ιατρική βοήθεια. Οι συνηθέστερες ασθένειες που μπορούν να μεταδοθούν από τα ζώα

Νόσος από νυχιές γάτας
Η νόσος προκαλείται από το βακτήριο Bartonella henselae, το οποίο βρίσκεται και σε υγιείς γάτες. Το βακτήριο μεταδίδεται όταν η γάτα γρατσουνίσει το δέρμα ή γλείψει μια ανοικτή πληγή ή το μάτι. Περίπου μία εβδομάδα μετά, στο σημείο επαφής εμφανίζονται μικρά εξογκώματα. Σε περίπου δύο εβδομάδες πρήζονται οι επιχώριοι λεμφαδένες (αυτοί που παροχετεύουν τη λέμφο από την αντίστοιχη περιοχή), και έτσι το 1/3 των ασθενών εκδηλώνει πυρετό. Λιγότερα άτομα υποφέρουν από κόπωση, απώλεια όρεξης και εμετό. Τέλος, είναι δυνατόν να εκδηλωθούν πονοκέφαλος, πονόλαιμος ή σοβαρές νευρολογικές επιπλοκές.

Γαστρεντερίτιδα 
Η γαστρεντερίτιδα προξενεί διάρροια, πυρετό, πονοκέφαλο και πόνο στην κοιλιά. Οι βακτηριακές λοιμώξεις του εντέρου, από βακτήρια όπως το Campylobacter και η σαλμονέλα, σημειώνονται συχνότερα έπειτα από κατανάλωση μολυσμένων τροφίμων ή ροφημάτων, αλλά μπορούν, επίσης, να μεταδοθούν από τα κατοικίδια στους ανθρώπους, κυρίως από κουτάβια ή σκύλους που πάσχουν από διάρροια.

Γιαρδίαση
Αυτή η εντερική λοίμωξη οφείλεται σε πρωτόζωα και μεταδίδεται μέσω της κατανάλωσης νερού ή τροφής που έχει μολυνθεί από κόπρανα τα οποία περιέχουν τον αιτιολογικό παράγοντα. Η γιαρδίαση είναι το συχνότερο εντερικό παράσιτο τόσο των κατοικίδιων ζώων όσο και των ανθρώπων στις ΗΠΑ. Ωστόσο, δεν έχει αποσαφηνιστεί η συχνότητα της μετάδοσης από τα κατοικίδια στους ανθρώπους ή αντίστροφα.

Τριχοφυτία
Η δερματική αυτή λοίμωξη, που οφείλεται σε μύκητες, προκαλεί κνησμό (φαγούρα) και μπορεί να μεταδοθεί έπειτα από επαφή με μολυσμένο ζώο.

Ασκαριδίαση και αγκυλοστομίαση
Η ασκαριδίαση μεταδίδεται με κατάποση ωρίμων ωών, μέσω βρώσης ή πόσης νερού. Τα ωά της βρίσκονται στο έδαφος, όπου παραμένουν μολυσματικά για μήνες, εάν δεν εκτεθούν κατευθείαν στο ηλιακό φως. Προσβάλλονται συχνότερα τα μικρά παιδιά που παίζουν με το χώμα σε περιβάλλον όπου υπάρχουν σκύλοι και γάτες και στη συνέχεια βάζουν τα χέρια στο στόμα ή τρώνε χωρίς προηγουμένως να πλυθούν. Όταν καταποθούν, μπορεί να φτάσουν στο ήπαρ ή στους πνεύμονες και να προκαλέσουν επικίνδυνες επιπλοκές αγκυλοστόματα όταν τρυπούν το δέρμα, ιδιαίτερα των ποδιών, είναι δυνατόν να προκαλέσουν δερματίτιδα με κνησμό, ενώ η δίοδος από τους πνεύμονες προκαλεί σε σπάνιες περιπτώσεις πνευμονίτιδα, που είναι πολύ ηπιότερη από την ασκαριδική.

Λύσσα
Προκαλείται από δάγκωμα μολυσμένου ζώου. Ο κλασικός εμβολιασμός των ζώων εξαλείφει τον κίνδυνο.

Προφυλάξεις
Η πρόληψη της μετάδοσης νοσημάτων από τα οικόσιτα ζώα στους ανθρώπους μπορεί να επιτευχθεί όταν εφαρμόζονται οι κανόνες της καλής υγιεινής και της επαρκούς κτηνιατρικής φροντίδας των ζώων. Ακολουθήστε τα παρακάτω βήματα προκειμένου να ελαττώσετε τον κίνδυνο μετάδοσης νοσημάτων από τα ζώα.
1. Διασφαλίστε για τα ζώα σας την κατάλληλη κτηνιατρική φροντίδα, τον τακτικό υγειονομικό έλεγχό τους και τους απαραίτητους εμβολιασμούς.
2. Συζητήστε με τον κτηνίατρο τα πιθανά προβλήματα υγείας που συνδέονται με τα κατοικίδια και ενδέχεται να αντιμετωπίσετε. Οι κτηνίατροι είναι, συνήθως, περισσότερο εξοικειωμένοι με το αντικείμενο, παρά οι οικογενειακοί γιατροί.
3. Πηγαίνετε το ζωάκι σας στον κτηνίατρο όποτε είναι άρρωστο, ακόμα και για απλά επεισόδια διάρροιας ή εξανθήματα.
4. Εκπαιδεύστε τα να μη γρατσουνίζουν εσάς ή τους άλλους, ακόμα και στο παιχνίδι.
5. Δώστε στα παιδιά σας οδηγίες, πώς να παίζουν σωστά με τα ζώα, ώστε να μειωθεί η πιθανότητα ανεπιθύμητων δαγκωμάτων.
6. Πλένετε καλά τα χέρια σας με άφθονο νερό και σαπούνι έπειτα από γρατσουνιές ή δαγκώματα και αναζητήστε ιατρική βοήθεια εάν το δάγκωμα του ζώου διαπεράσει το δέρμα σας.
7. Διατηρείτε τα νύχια του ζώου κομμένα.
8. Εκπαιδεύστε τα ζώα να μην πίνουν νερό από αμφίβολες πηγές.
9. Ταΐζετε τα ζώα με ειδική τροφή ή καλά ψημένο κρέας.
10. Μην επιτρέπετε στα ζώα να τρώνε περιττώματα ή να κυνηγούν θηράματα (π.χ. γάτες που κυνηγούν πτηνά).
11. Μην επιτρέπετε στα ζώα να σας γλείφουν στο στόμα ή σε ανοικτές πληγές.
12. Μαζέψτε τα περιττώματά τους αμέσως μόλις αφοδεύσουν και μην τα χρησιμοποιείτε ως λίπασμα.
13. Μην αφήνετε τα παιδιά να παίζουν σε δημόσιους χώρους όπου έχουν αφοδεύσει ζώα.
14. Αδειάζετε το κουτί με τα περιττώματά τους καθημερινά και φοράτε γάντια. Στη συνέχεια πλένετε καλά τα χέρια σας.

Άτομα με ανεπάρκεια του ανοσοποιητικού συστήματος
Σε περίπτωση που το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ατόμου δεν λειτουργείικανοποιητικά, όπως στην περίπτωση της λοίμωξης από τον ιόHIV, η πιθανότητα μετάδοσης μιας λοίμωξης από το ζώο αυξάνεται.Σύμφωνα με τον Ρίτσαρντ Φορντ, καθηγητή στο τμήμα Κτηνιατρικής του Πανεπιστημίου North Carolina, τα οφέλη της συντροφικότητας που προσφέρει ένα ζώο αντισταθμίζουν κατά πολύ τους κινδύνους, ιδιαίτερα αν σκεφτεί κανείς τον κίνδυνο απομόνωσης που αυτά τα άτομα αντιμετωπίζουν.Πάντως, το 1999 η Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας των ΗΠΑ, σε συνεργασία με την Εταιρεία Λοιμωδών Νοσημάτων, εξέδωσε οδηγίες σε σχέση με την πρόληψη ευκαιριακών λοιμώξεων για άτομα που έχουν μολυνθεί από τονHIV και έχουν κατοικίδια ζώα. 
Συγκεκριμένα, συνιστά:
Α. Αποφύγετε την επαφή με κόπρανα ζώων και ερπετών, όπως φίδια, σαύρες, ιγκουάνα και χελώνες.
Β. Πλένετε τα χέρια σας αφού πιάσετε τα ζώα.
Γ. Υιοθετήστε ένα σκύλο ή μια γάτα ηλικίας μεγαλύτερης των έξι μηνών, αλλά μην υιοθετήσετε κάποιο αδέσποτο.Το σημαντικό είναι πως, εάν οι ιδιοκτήτες προσέχουν τα κατοικίδιά τους, τότε δεν θα προκύψει κανένα πρόβλημα.

Γιώργος Χατζηγεωργίου
         Ιατρός